Wzorzec rasy - SETER IRLANDZKI

( Irish Red Setter)

Wzorzec FCI nr 120

Kraj pochodzenia: Irlandia
Data publikacji obowiązującego wzorca: 31.08.2001r
Użytkowanie: pies myśliwski i rodzinny
Klasyfikacja FCI:  Grupa VII - Wyżły 
Sekcja 2 - Wyżły Brytyjskie 
Seter
Próby pracy wymagane

KRÓTKI RYS HISTORYCZNY
Seter Irlandzki powstał i rozwinął się w Irlandii jako pies myśliwski. Wywodzi się od setera irlandzkiego czerwono-białego oraz psa nieznanej rasy, o jednolicie czerwonym umaszczeniu. Seter irlandzki był wyraźnie wyodrębnionym typem już w wieku XVIII. W roku 1882 powstał Klub Setera Irlandzkiego, zajmujący się promocja rasy. Klub w roku 1886 wydał standard rasy, a następnie organizował field triasy i wystawy celem jego ustalenia. W 1998 roku klub opublikował Styl Pracy Rasy. Standard wraz ze Stylem Pracy stanowią opis wyglądu zewnętrznego oraz zdolności użytkowych ras. Z Biegiem lat seter irlandzki stał się wytrzymałym, zdrowym i inteligentnym psem o znakomitych walorach użytkowych i wielkiej żywotności. 

WYGLAD OGÓLNY
Rasowy, o szlachetnej, sportowej sylwetce i przyjaznym wyrazie. Proporcjonalnie i harmonijnie zbudowany.

ZACHOWANIE – TEMPERAMENT:
Żywy, inteligentny, energiczny, przywiązany i lojalny.

GŁOWA
Długa, sucha i nie za szeroka miedzy uszami. Kufa i czaszka jednakowej długości, o równoległych krawędziach.

Mózgoczaszka:

Owalnie sklepiona miedzy uszami, pojemna, z dobrze zaznaczonym guzem potylicznym i wzniesionymi lukami brwiowymi.

Stop:

Wyraźny

Trzewioczaszka:

• Nos: koloru ciemnomahoniowego, ciemnoorzechowego lub czarnego, o szerokich nozdrzach.

• Kufa: umiarkowanie głęboka, dość tempo zakończona. Od stopu do czubka nosa długa, wargi niezbyt obwisłe

• Szczeki: prawie jednakowej długości.

• Uzębienie: zgryz nożycowy.

• Oczy: ciemnoorzechowe lub ciemnobrązowe, nie powinny być zbyt duże.

• Uszy: średniej wielkości, delikatnej budowy, osadzone nisko i daleko ku tyłowi, zwisające wdzięczna fałda ściśle przy policzkach.

SZYJA:
Umiarkowanie długa, dobrze umięśniona, ale nie za gruba; łagodnie wygięta, bez śladu obwisłego podgardla.

TUŁÓW:
Proporcjonalny do wielkości ciała.

• Klatka piersiowa: głęboka, z przodu raczej wąska. Żebra dobrze wysklepione, zapewniające dużo przestrzeni dla płuc.

• Lędźwie: muskularne, lekko wysklepione

OGON:
Umiarkowanej długości, proporcjonalny do tułowia, osadzony raczej nisko, mocny u nasady i zwężający się  ku końcowi. Powinien być noszony na poziomie grzbietu lub nieco poniżej.

KOŃCZYNY: 
Kończyny przednie:

• Łopatki: długie i ustawione skośnie ku tyłowi, kłąb wyraźny.

• Łokcie: nisko osadzone, o swobodnych ruchach, nie powinny być wciśnięte ani odstające.

• Przedramiona: proste, ścięgniste, o mocnej kości.

 

Kończyny tylne:

• Tyl szeroki i mocny. Kończyny powinny być długie i umięśnione od biodra do stawu skokowego, zaś od stawu skokowego do stopy krótkie i mocne.

• Stawy kolanowe: dobrze kątowane.

• Stawy skokowe: ustawione prosto, nie zwrócone na zewnątrz ani do wewnątrz.

• Stopy: małe, bardzo zwarte. Palce mocne, dobrze wysklepione, ściśle do siebie przylegające.

CHODY:
Swobodne, płynne, posuwiste; głowa noszona wysoko. Kończyny przednie o dalekim wykroku, ale prowadzone nisko. Kończyny tylne prowadzone płynnie, z dużą siłą odbicia. Niedopuszczalne krzyżowanie i przeplatanie kończyn.

SZATA:

• Włos: na głowie, przedniej stronie kończyn i na końcach uszu krótki i delikatny. Na pozostałych częściach ciała umiarkowanej długości, przylegający i możliwie nie kędzierzawy ani falisty. Frędzle na górnej części uszu długie i jedwabiste; na tylnej stronie nóg długie i delikatne. Obfite owłosienie na brzuchu tworzy frędzle rozciągające się na przedpiersie i szyje. Łapy dobrze owłosione miedzy palcami. Ogon ozdobiony piórem z dość długiego włosa, skracającego się stopniowo ku końcowi. Pióro i frędzle powinny być proste i przylegające.

• Umaszczenie: soczysto kasztanowe, bez śladu czerni. Białe znaczenia na piersi, gardle i palcach, jak również mała gwiazdka na czole lub wąska strzałka  na kufie lub czole nie powodują dyskwalifikacji.

WZROST:  
Wysokość w kłębie:   

psy:    58 cm - 67 cm
suki:   55 cm-62 cm

WADY:
Wszelkie odstępstwa od podanego powyżej,  powinny być traktowane jako wady, powodujące odpowiednie obniżenie oceny.

UWAGA:
Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowym.